92/6/31 ساعت 8:35 دقیقه عصر،آخرین باری بود که کلبه مجازی ام را تازه کردم.بعد از مدتی دست و پنجه نرم کردن با یک مشکل کوچک که روح و روانم را آزرده بود با انرژی سال 85 دوباره پا به عرصه وجود گذاشتم.همه ی این سال ها در زندانی که همه چیزش تولید خودم بود زندگی می کردم و روحم آن چنان در جسم کوچکم مانده بود که دیگر نمی توانستم آن را روح بنامم؛در واقع ابر روح من در جسم نحیف و لاغرم زندانی شده بود.
یک تلنگر باعث شد تا عزم خود را جزم کرده و اراده خود را استوار نمایم تا مانند همیشه با توکل بر خدا آغازی دوباره داشته باشم.از این بابت بود که تصمیم گرفتم با تمام واقعیت های جامعه کنار بیایم و خود را با شرایط موجود وفق دهم.معتقدم هر کسی برای شروع کاری می بایست از "عنصر اراده" که یکی از مهمترین عناصر زندگی آدمی است استفاده نماید تا به خواسته هایش برسد،البته اگر هر فرد برای دستیابی به آمال و آرزوهایش تلاش نماید ولو اینکه به نتیجه ای مطلوب نرسد می بایست با همان اراده، بلکه قوی تر به سوی هدف خویش گام هایی استوارتر از همیشه بردارد؛از طرفی هم قرار نیست افراد جامعه به همه خواسته هایشان برسند و این موضوع نباید مورد رنجش خاطر کسی گردد.
امروز، اکثر ما آدم های واقعی وقتی از جایی دلمان پُر شد وبلاگ را جایی برای بیان مشکلات،دغدغه ها،احساسات و عواطف خود می دانیم و فکر می کنیم این جا جایی است که دیده می شویم،شنیده می شویم و ...اما باید بدانیم که در فضای مجازی یک آدم مجازی هستیم با روحیات آسیب پذیرتر از دنیای واقعی؛ممکن است احساسات ما با خواندن یک متن،دیدن یک تصویر،شنیدن یک صوت تغییر یابد و گاهی دگرگون شود.این جاست که این سوال به ذهن متبادر می شود که آیا تا به حال برای رسیدن به آرامش به اجتماع بزرگ واقعی انسانی مراجعه کرده ایم تا تأثیر حضور و فعالیت در آن را ببینیم!
برویم سر اصل مطلب...نام وبلاگ تغییر کرد چون نویسنده وبلاگ از خانه انزوا که برای خود در محیط مجازی ساخته بود رهایی یافت. و "سین" را انتخاب کرد تا به سادگی واقعی، معنایی واقعی ببخشد و رنگ سیاه و سفید دیروز را به عنوان یادبود در خاطرات خود ثبت نماید و با تلفیق آن با رنگ امروز نگاهی وسیع تر از دیروز داشته و برای مخاطب نو و تازه باشد.
خلاصه سین یعنی ساعت،سابق،سال،سامان،سازش. سین یعنی سار،ساز ،سرسبزی، ساقه،سنبل...سایه، سبد،ســیب ؛،سین مثل سبک، سین یعنی سانتی متر، یعنی سوره ،سبحان،خداوند سبحان...
"سین" یعنی "سپاس" و خیلی کلمات زیبای دیگری که با این حرف آغاز می شوند.
کلام آخر اینکه : از شما مخاطب ارزشمند و گرامی که برای خواندن مطالب،شعرها و گاه نوشت هایم همواره وقت می گذارید و با من همراه هستید کمال تشکر را دارم.امیدوارم با خوب نوشتن و درست نوشتن بتوانم ذره ای از محبت بی کران شما را جبران نمایم.